Bewaar ik voldoende professionele afstand?

Ik begeleid jonge mensen en ik probeer dat zo betrokken mogelijk te doen.

In mijn begeleiding maak ik veelvuldig gebruik van WhatsApp. Ik werk namelijk met jonge mensen die nog maar kort in Nederland zijn, de meesten zijn asielmigrant en WhatsApp is gewoon een heel functioneel communicatiemiddel. Omdat de applicatie ook op mijn computer staat en  bijna alle mensen die ik begeleid een smartphone hebben, kan ik heel makkelijk informatie delen. Zo zie ik ook mijn rol; ik ben een wegwijzer in de Nederlandse samenleving.

Ik deel bijvoorbeeld via WhatsApp een pagina van een school of van de overheid, vervolgens maak ik een nieuwe afspraak waarin we over de betreffende pagina kunnen praten. Zo zet ik de jongeren zelf aan het werk, want ze kunnen de informatie zelf lezen en tot zich nemen. Vaak gebeurt dat ook en hebben we tijdens de volgende afspraak een gesprek hierover. Soms gebeurt het niet en gebruik ik het volgende gesprek om hen de informatie hardop te laten voorlezen.

Door WhatsApp te gebruiken werken zij aan hun taalbeheersing en bijkomend voordeel is dat het voor mij weer snel duidelijk is waar onze afspraak ook alweer over ging, want soms ben ik vergeetachtig en ik spreek veel mensen.

Onlangs sprak een vriend mij hier op aan. “Bewaar je wel voldoende professionele afstand?” De vraag bracht mij aan het twijfelen, want in mijn telefoon zitten meer dan 1000 contactpersonen.

Soms hebben collega’s twee telefoons, eentje voor het werk en eentje voor privé. Dat heb ik ook een tijdje gehad, maar daar werd ik echt helemaal gek van. “Maar word je dan niet overspoeld door appjes van je werk?” Mijn antwoord daarop was nee. Als ik aan mensen mijn nummer geef zeg ik er altijd bij dat de telefoon van school is. Ik zeg niet dat de telefoon ook mee naar huis gaat, maar dat doet-ie wel. De telefoon ligt in de woonkamer op de vensterbank aan de oplader en gaat niet mee de slaapkamer in. Soms krijg ik ’s-Avonds wel eens een berichtje en die beantwoord ik dan de volgende morgen.

Ik ben natuurlijk geen therapeut, maar een begeleider van jonge mensen voor wie bijna alles in onze samenleving nieuw is en die, hoe je het ook wendt of keert, een taalachterstand hebben. Deze mensen verdienen dat er iemand achter ze staat. Ik kan die rol vervullen en WhatsApp helpt me daarbij.

Heel soms krijg ik ’s-Avonds of in het weekend een appje zoals laatst van de jongen wiens mentor mij had verteld dat succeservaringen erg belangrijk voor hem zijn.

“Meneer we hebben vandaag 5-2 gewonnen ik heb 2 doelpunten gescoord”.

Als ik zo’n een appje krijg hoef ik niet na te denken of ik met mijn antwoord wacht tot maandagmorgen.

“Goed zo jongen” appte ik terug.