Ik ben katholiek!

Nu Roze Zaterdag en het moment dat ik een kaarsje ga branden in de Sint Jan dichterbij komt, is het voor mij ook tijd om uit de kast te komen.

Ik ben katholiek.

Ik werd geboren in 1965 in een klein dorp met een grote kerk. Ik kwam er wekelijks en zong in het kinderkoor. Ik deed er mijn eerste Heilige Communie toen ik in de tweede klas zat en het Heilige Vormsel in klas 6.

In de puberteit zette ik me af tegen alles en iedereen en dus ook tegen de katholieke kerk. Als puber had ik weinig oog voor het verdriet van mijn vader, die in die jaren zijn eigen interne strijd voerde. Wat maakte de man zich  soms boos over de conservatieve stroming binnen de kerk. Hij had zich jaren ingezet als hoofd van de RK basisschool en was een gewaardeerd lid van het RK kerkbestuur, maar op een gegeven moment was hij helemaal klaar met het instituut kerk en deed hij er afstand van.

Net als hij bezocht ik nog maar zelden een Heilige Mis, maar katholiek ben ik altijd gebleven. Sinds ik in ’s-Hertogenbosch woon, nu zo’n 25 jaar, ga ik regelmatig een kaarsje opsteken in de Sint Jan. Ik vind het altijd fijn. Ik voel me er welkom en geborgen.

Ook ik heb niks meer met het instituut kerk, maar ik koester de sterke kanten van het Katholicisme. 

Warmte, sociale bewogenheid en hulpvaardigheid maken het leven mooier, en het is vooral uit solidariteit dat ik samen met anderen aanstaande zaterdag om 9 uur in de ochtend een roze kaarsje bij de Zoete Moeder in onze eigen Sint Jan ga branden.

Uit solidariteit met de LHBT-gemeenschap, uit solidariteit met de twijfelende bisschop Gerard de Korte, maar ook uit solidariteit met de priesters en gelovigen die anderen (nog) niet in hun hart kunnen sluiten.

Goed om te lezen in de krant dat we welkom zijn in de Sint Jan.

Tot zaterdag! Je kunt hier even laten weten of je er ook bij bent.