In mijn
gesprekken met nieuwkomers stel ik veel vragen. Ik vraag soms naar de bekende
weg, maar mijn vragen zijn functioneel. Ik stel vragen om mensen verder te
helpen. Zelf word ik ook verder geholpen, want nieuwkomers stellen ook vragen
aan mij.
“Echt mooie
liedje meneer ik begrijp precies wat er gezegd wordt.”
Soms weet ik niet
wat ik wil of ben ik gespannen, opgejaagd of geïrriteerd, maar deze woorden
maakten mij blij en zo ben ik weer in de gemoedstoestand waar ik wil
zijn.
Kaniwar en Waleed wonen in de gemeente ’s-Hertogenbosch en studeren op het Koning Willem I College. Kaniwar werkt in een garage en wil een goede automonteur worden, maar dat is hij volgens mij al. Waleed wil later architect worden en voetbalt bij FC Engelen. Ik heb geen verstand van voetbal, maar ik denk dat hij goed is. Ik weet ook wat voor werk ik wil doen. Ik wil met mensen werken en dat doe ik dus ook. Al die mensen voor wie en met wie ik werk wil ik een fijne kerstvakantie toewensen. We zien elkaar in 2019.
Er is een
vraag die steeds terugkeert en dat is. “Meneer,
ik wil uw advies?” Ik probeer mijn antwoord altijd kort en kernachtig te
formuleren en het komt altijd op hetzelfde neer.
“Ik kan jou geen advies geven. Dat kun je alleen zelf doen. Ik kan je wel
de weg wijzen.” Want gaande onze levensweg kom je soms
op een kruispunt en dan moet je kiezen welke kant je op gaat. En kiezen moet je zelf doen.
Daar zit bij
veel mensen juist de moeilijkheid. Veel mensen die ik spreek hebben nooit
geleerd dat ze ook zelf keuzes mogen maken. Ik help ze daar dan bij en dat is
wat ik doe. Niet meer en niet minder.
“Zullen we
samen naar een liedje luisteren?”. Ik antwoordde “Ja, een goed
idee." De vraag was niet van mij, maar van een vriendelijke jongeman
wiens wieg stond in Aleppo. Hij luisterde naar Hazes om Nederlands te leren. We
zaten samen aan de ronde tafel in mijn kamer en hij startte de videoclip. Ik
was geëmotioneerd want ik dacht aan mijn vader en we hadden vervolgens een mooi
gesprek. We spraken samen iedere zin zorgvuldig door en vertelden elkaar wat we
dachten.
Ik leerde die
dag dat muziek heel functioneel kan zijn in mijn werk. Door muziek kom je bij je
emoties en zo maak je vaak de weg vrij om verder te gaan richting de toekomst.
In mijn
gesprekken in 2018 heb ik regelmatig muziek ingezet, niet altijd hoor, maar
alleen als ik dacht dat het nodig was. Ook "Kleine jongen" kwam dit
jaar een paar keer voorbij.
Net kreeg
ik per WhatsApp een kerstwens van een jongen die is geboren in Daraa, ten
zuiden van Damascus. Als antwoord stuurde ik de link van "Kleine
jongen" terug.
Kaniwar en
Waleed bedankt!
Kaniwar en Waleed wonen in de gemeente ’s-Hertogenbosch en studeren op het Koning Willem I College. Kaniwar werkt in een garage en wil een goede automonteur worden, maar dat is hij volgens mij al. Waleed wil later architect worden en voetbalt bij FC Engelen. Ik heb geen verstand van voetbal, maar ik denk dat hij goed is. Ik weet ook wat voor werk ik wil doen. Ik wil met mensen werken en dat doe ik dus ook. Al die mensen voor wie en met wie ik werk wil ik een fijne kerstvakantie toewensen. We zien elkaar in 2019.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten