Geen paniek

Het zonnetje scheen en ik twijfelde of ik lekker naar buiten zou gaan of thuis zou blijven en Buitenhof zou kijken op NPO 1. Daar zou Lodewijk Asscher komen en ik geloof in de man en in zijn boodschap. Bijkomend voordeel was dat ik tegelijkertijd via Radio 1 de verrichtingen van Feyenoord kon volgen dus ik koos voor thuisblijven.

Lodewijk Asscher deed het prima en ik voelde me warm worden van binnen. Nederland heeft dringend behoefte aan nieuw leiderschap en daar zat hij gewoon aan tafel.

In mijn enthousiasme appte ik een partijgenoot.

“Ik vind Asscher toch echt goed overkomen in Buitenhof”

Twee minuten later kwam er een antwoord en stond ik weer met beide benen op de grond.

“Ben ook aan het kijken. We leven in een tijd dat redelijkheid en nuance niet scoren”.

Ik besloot toch even naar buiten te gaan. Het zonnetje scheen nog steeds en Feyenoord stond nog altijd achter.

Later die middag leerde ik dat niet alleen Feyenoord maar ook Ajax punten had verloren. Het was inmiddels gaan regenen en ik bedacht dat ik geen zin had in het Carrédebat op RTL 4.

Maar in deze tijd  kunnen TV-debatten je eigenlijk niet ontgaan. In het app-groepje van de lokale fractie werd er ook gekeken en voor het slapen gaan checkte ik toch nog even mijn tijdlijn op Twitter.

De kalmte & redelijkheid in toon, taal & presentatie van #Asscher is in publieke waardering zijn grootste vijand. Zo lijkt het. #carredebat

Dit schreef een gewaardeerde partijgenoot. Van iemand anders hoorde ik dat Lodewijk niet bij de winnaars hoorde van dit debat.

Geen paniek zou ik zeggen. Als je in de boodschap gelooft blijf die dan consequent uitdragen. Rustig, vol zelfvertrouwen en dan maar tegen de stroom in.

Samen vooruit.

Dit is mijn derde column in aanloop naar de verkiezingen van 15 maart. Eerder verschenen:

Een premiersdebat zonder de VVD

Een goede grap