dinsdag 24 juni 2014

Levenslessen

In het onderwijs ben je in de eerste plaats een opvoeder. Je draagt immers de pedagogische verantwoordelijkheid over kinderen. Ik ben er van overtuigd dat jonge mensen in hun ontwikkeling een rolmodel nodig hebben en dat is wat ik probeer te zijn. En of je nu onderwijzer, meester, leraar, mentor, studieloopbaanbegeleider of vader bent; het belangrijkste instrument dat je hebt in de opvoeding ben je zelf. Ieder mens is het product van zijn eigen biografie, en ik geef u een inkijkje in de mijne.

‘Vader Bert’ overleed in 2005. Ik was toen nog getrouwd en hij was mijn schoonvader. “Je hoeft je gelijk niet te halen, want ik geef het je nu” was een uitspraak van hem die nog vaak door mijn hoofd schiet in bepaalde situaties.

Mijn eigen vader overleed vorig jaar. Van hem leerde ik dat je niet moet mopperen als het tegenzit, maar je werk goed en zorgvuldig moet doen en aandacht moet hebben voor de mensen om je heen. “En als je kansen slecht staan dan neem je een goede houding aan” zei hij regelmatig en dat had hij weer van zijn vader geleerd.

Nu ben ik bijna 50 en zelf vader van drie zoons en twee stiefzoons. Ik heb het verdriet van mijn scheiding achter mij gelaten, maar realiseer me ook dat ik mijn zoons Lennard, Stijn en Josse tekort heb gedaan. Een echtscheiding heeft grote gevolgen voor kinderen. Ruben en Ivo noemen mij gewoon Reinoud en geen stiefvader. Ze verloren hun eigen vader Hans op jonge leeftijd, maar gelukkig komt hij nog vaak ter sprake en kunnen ze ook benoemen welke levenslessen ze van hem hebben geleerd.


Op school leerde ik de stelling van Pythagoras, de Duitse naamvallen, de wet van de zwaartekracht en het multipliereffect en al die dingen ben ik ook weer vergeten. Wat de echte levenslessen zijn weet je meestal pas als je ouder wordt.

Mijn rol als ouder en als onderwijzer bijten elkaar soms. Als vader kan ik soms mijn eigen pedagogische inzichten helemaal vergeten. Wat is het toch verrekte lastig om je emoties op een goede manier te gebruiken als het gaat om je eigen kinderen. En wat is het toch verrekte lastig als je als vader vindt dat ze op school je eigen kind te streng aanpakken. Als vader geef ik mijn kinderen graag ruimte en vertrouwen en dat botst wel eens met de regels van school.

Mijn zoon Stijn krijgt deze week zijn diploma en gaat na de zomervakantie studeren in Nijmegen. Hij was wel klaar met school en school was klaar met hem. In zijn zoektocht naar autonomie kleurde hij vaak buiten de lijntjes en dat betekende de nodige botsingen en gesprekken met de coördinator en de rector en bovendien meerdere bezoekjes aan de leerplichtambtenaar. Als vader zat ik erbij en keek ik ernaar.

“Heb de moed om als ouder niet perfect te zijn” hoorde ik laatst iemand zeggen en ik dacht aan wat ik goed en niet goed had gedaan. Welke levenslessen mijn zoons daarvan hebben geleerd, mogen ze zelf zeggen als ze bijna 50 zijn.

Bij toerbeurt geven vier panelleden hun visie op onderwijs. Deze week Reinoud van Uffelen. Hij werkt namens het Koning Willem I College als Programmamanager Voortijdig Schoolverlaten voor de regio Noordoost-Brabant. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten